လူလုပ်မှတ်ဉာဏ် - ၆
တစ်ခုခုကို လှုပ်ခတ်ရတော့မယ်ဆို ငွေရောင်လက်လာတာ
ဆိတ်ငြိမ်မှုတွေ တနံတလျား ကိုယ့်ဆီ တိုးဝင်လာနေတယ်
လက်ရေးဝိုင်းလေးအတွက် အာမေဋိတ်တွေ မရေရွတ်ဖြစ်တော့ဘူး
ကိုယ့်မှာတော့ -
သတိတရစိတ်ကို ပိတ်သိမ်းထားလိုက်တော့မလို့
ဒါမှမဟုတ် လေထုထဲ သွန်ချမိလိုက်တော့မလို့
ကိုယ်ထင်ထားတာတွေ လွဲချော်ခဲ့တယ်ပဲ ဆိုကြပါစို့
အဲဒီလက်ရေးဝိုင်းလေးတွေမြင်မိတိုင်း
ကိုယ့်လက်ဖမိုးကိုပဲ ပန်းရောင်လေဟာနယ်တွေ တစ်ခါပြန်စိုက်ဝင်နေ
ပြန်သတိထားမိရတယ်
ကိုယ် အရင်အခိုက်အတန့်တွေလိုပဲ ခံစားရတယ်
ရှူးဖိနပ် နက်တိုင် ကုတ်အင်္ကျီနဲ့ဆို ရင့်ကျက်ပြီထင်မိခဲ့တာ
အသက်အရွယ်ဟာ ကိန်းဂဏန်းတစ်ချို့တစ်လေပဲ ဖြစ်မှန်း
ကိုယ့်ကို မတားပါနဲ့ ။ ကိုယ့်မှာတော့ သတိတရစိတ်ကို
မီးကျည်တွေ လေထုထဲ ပစ်တင်လိုက်ကြပြီ
ကိုယ့်မှာ အိန်ဂျယ်ဆန်တဲ့ နမိတ်ပုံတွေ မရှိတော့ဘူး
နာမ်သိစိတ်ကို ကိုယ်သိတယ် ။ ကိုယ်ဘာလဲ ပြန်မသိဘူး
ဆိပ်ခံတံတားပေါ် အတောင်ပံဖြန့်ဝဲနေ / စင်ရော်တွေအများကြီး ကြည့်ဖြစ်တဲ့နေ့
ကိုယ်တစ်ယောက်တည်းရဲ့ မှတ်ဉာဏ်ဆီ
အချိန်ကာလတွေ တိုးဝင်လာနေတယ် ။ နေရာဒေသတွေ ပြေးထွက်သွားနေတယ်
ပြန်သတိထားမိရတယ်
အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဟာ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုစာပဲ နာသင့်တာပေါ့ကွယ်
ကိုယ့်နာ့ဗ်ကြောတစ်လျှောက် text တစ်စောင် တိုက်ရိုက်စီးဆင်း
ပစ်ချပစ်မှာပါ / လွတ်ကျသွားမှာပါ
ပစ်ကွင်းလွဲတဲ့ မြားတစ်စင်းလို ။ တိုက်တဲ့လေထဲမှာ လေတဲ့စိတ်တွေ
amnesia ရချင်နေတယ်
ချစ်ခြင်းတရားဟာ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဆို
အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုစာပဲ နာသင့်တာပေါ့ တကယ်တမ်းဆို
စိတ်တစ်ခုစီကို တစ်စစီ ပြန်ကောက်ဆက်နေရ ။ အရင်အခိုက်အတန့်တွေလို
ရှင်ကျန်ဖို့ စေ့ဆော်မှုတွေ မရှိတော့တဲ့အခါ
ပြတင်းပေါက်ဘောင်လေးထဲ harakiri လုပ်လိုက်တယ်
DNA စစ်ထဲ တိုးမဝင်ရခင် အပိုင်းအခြားအထိ
သတိတရစိတ်က ဖွားခနဲ ဖွားခနဲ လွင့်ကန်သွား
ပိုင်ဉာဏ်
30th April, 2013
ဆိတ်ငြိမ်မှုတွေ တနံတလျား ကိုယ့်ဆီ တိုးဝင်လာနေတယ်
လက်ရေးဝိုင်းလေးအတွက် အာမေဋိတ်တွေ မရေရွတ်ဖြစ်တော့ဘူး
ကိုယ့်မှာတော့ -
သတိတရစိတ်ကို ပိတ်သိမ်းထားလိုက်တော့မလို့
ဒါမှမဟုတ် လေထုထဲ သွန်ချမိလိုက်တော့မလို့
ကိုယ်ထင်ထားတာတွေ လွဲချော်ခဲ့တယ်ပဲ ဆိုကြပါစို့
အဲဒီလက်ရေးဝိုင်းလေးတွေမြင်မိတိုင်း
ကိုယ့်လက်ဖမိုးကိုပဲ ပန်းရောင်လေဟာနယ်တွေ တစ်ခါပြန်စိုက်ဝင်နေ
ပြန်သတိထားမိရတယ်
ကိုယ် အရင်အခိုက်အတန့်တွေလိုပဲ ခံစားရတယ်
ရှူးဖိနပ် နက်တိုင် ကုတ်အင်္ကျီနဲ့ဆို ရင့်ကျက်ပြီထင်မိခဲ့တာ
အသက်အရွယ်ဟာ ကိန်းဂဏန်းတစ်ချို့တစ်လေပဲ ဖြစ်မှန်း
ကိုယ့်ကို မတားပါနဲ့ ။ ကိုယ့်မှာတော့ သတိတရစိတ်ကို
မီးကျည်တွေ လေထုထဲ ပစ်တင်လိုက်ကြပြီ
ကိုယ့်မှာ အိန်ဂျယ်ဆန်တဲ့ နမိတ်ပုံတွေ မရှိတော့ဘူး
နာမ်သိစိတ်ကို ကိုယ်သိတယ် ။ ကိုယ်ဘာလဲ ပြန်မသိဘူး
ဆိပ်ခံတံတားပေါ် အတောင်ပံဖြန့်ဝဲနေ / စင်ရော်တွေအများကြီး ကြည့်ဖြစ်တဲ့နေ့
ကိုယ်တစ်ယောက်တည်းရဲ့ မှတ်ဉာဏ်ဆီ
အချိန်ကာလတွေ တိုးဝင်လာနေတယ် ။ နေရာဒေသတွေ ပြေးထွက်သွားနေတယ်
ပြန်သတိထားမိရတယ်
အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဟာ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုစာပဲ နာသင့်တာပေါ့ကွယ်
ကိုယ့်နာ့ဗ်ကြောတစ်လျှောက် text တစ်စောင် တိုက်ရိုက်စီးဆင်း
ပစ်ချပစ်မှာပါ / လွတ်ကျသွားမှာပါ
ပစ်ကွင်းလွဲတဲ့ မြားတစ်စင်းလို ။ တိုက်တဲ့လေထဲမှာ လေတဲ့စိတ်တွေ
amnesia ရချင်နေတယ်
ချစ်ခြင်းတရားဟာ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဆို
အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုစာပဲ နာသင့်တာပေါ့ တကယ်တမ်းဆို
စိတ်တစ်ခုစီကို တစ်စစီ ပြန်ကောက်ဆက်နေရ ။ အရင်အခိုက်အတန့်တွေလို
ရှင်ကျန်ဖို့ စေ့ဆော်မှုတွေ မရှိတော့တဲ့အခါ
ပြတင်းပေါက်ဘောင်လေးထဲ harakiri လုပ်လိုက်တယ်
DNA စစ်ထဲ တိုးမဝင်ရခင် အပိုင်းအခြားအထိ
သတိတရစိတ်က ဖွားခနဲ ဖွားခနဲ လွင့်ကန်သွား
ပိုင်ဉာဏ်
30th April, 2013
Comments
Post a Comment