--..

ဒီလိုအင်္ဂါနေ့မျိုးမှာ မင်း ဘယ်လိုနေလဲ
အပြင်မှာလေတွေတအားတိုက်နေတယ်
မျက်နှာကြက်ကမီးလုံး မှိတ်ချည်လင်းချည်ဖြစ်နေတယ်
တံခါးချပ် ကျွီခနဲပွင့်သွားတယ်
လေစီးကြောင်းက ငါ့အဇ္ဈတ္တကို ဆောင့်တိုက်သွားတယ်
အပြင်မှာမိုးတွေတအားရွာနေတယ်
တစ်ခန်းလုံးမှောင်ကျသွားတယ်
ကြောင်က ငါ့စာအုပ်တွေပေါ်ပြေးတက်သွားတယ်
ငါ မင်းကိုပဲ စဉ်းစားနေခဲ့တာ
သတိရစရာမရှိဖူးတဲ့အကြောင်း သတိရနေခဲ့တာ
ငါ့နားကြပ်ထဲမှာ ဂစ်တာသံကဲတဲ့ ငါနားမလည်တဲ့ J-Rock တွေ
ငါ့သိစိတ်ထဲမှာ ပျံစရာအတောင်ပံတွေလိုချင်တဲ့ ချာတိတ်မလေးတစ်ယောက်
ဒီလိုနေ့မျိုးမှာ မင်းဘယ်လိုနေမလဲ

အပြင်မှာ
လေတွေတအားတိုက်နေတယ်

အပြင်မှာ
မိုးတွေတအားရွာနေတယ်


       ပိုင်ဉာဏ်
       8th July, 2014

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

အရှိတရားကမ်းပါးစွန်းများအတွက် စကားနည်းနည်း

အခု ကျနော်တို့ ဘယ်လိုကာလတရားကို ဖြတ်သန်းနေကြရတယ်ဆိုတာ ခင်ဗျားလည်း သိမှာပဲ။ ကျနော်လည်း သိပါတယ်။ ကျနော်တို့အားလုံးရဲ့ ချစ်ရတဲ့ဝေးသူတွေ၊ အိမ်ပြန်မရောက်နိုင်ကြသေးသူတွေ၊ သမိုင်းဖြစ်စဉ်ကြီးထဲ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ရင်းနှီးပြီး ပျောက်ဆုံးသွားကြသူတွေအတွက် ဒီကဗျာစာအုပ်ကို ရည်ညွှန်းပါတယ်။ ဒါဟာ ကမ်းပါးစွန်းကနေပဲဖြစ်ဖြစ် အရှိတရားကို ကျနော်ရှုမြင်ပုံလည်း ဖြစ်ပါတယ်။ Hope you all enjoy this, comrades! Reality Edges - PN ePub - https://www.mediafire.com/file/vntq3apuzawzu8a/Reality_Edges_-_Paing_Nyan.epub/file Kfx - https://www.mediafire.com/file/jq3nw4ddwwexs3c/Reality_Edges_-_Paing_Nyan.kfx/file Pdf - https://www.mediafire.com/file/mhtze9m1t4cfz11/Reality_Edges_-_Paing_Nyan.pdf/file ပိုင်ဉာဏ် ၂၀၂၂ ဇူလိုင် ၁
Read more

ပန်းပွင့်တွေရဲ့ဝေါ့လ်ဇ် (waltz of the flowers)

ဒီလိုညမျိုးမှာမှ ချိုင်ကော့ဗ်စကီးရဲ့ ပန်းပွင့်တွေရဲ့ဝေါ့လ်ဇ်ကို ဖွင့်မိလျက်သား ဖြစ်နေတော့ မြူငွေ့တွေကြားထဲ မင်းက ဂါဝန်အနားစတွေကို ဝိုင်းကနဲ လှည့်လှည့်ပြီး ကိုယ့်သံသရာဆီ တဖြည်းဖြည်း တိုးဝင်လာတာ ပန်းပွင့်တွေသာ ဂီတသံတွေအဖြစ်နဲ့ ရှင်ပြန်ထမြောက်မယ်ဆို မင်းဟာ ငှက်တောင်မွေးတစ်စလို ဆွဲအားအထပ်ထပ်ကို ဖြတ်သန်းရှောင်ကွင်းပြီးမှ ကမ္ဘာဆီ ရောက်ရှိလာရတဲ့ အလင်းမျှင်တန်းလို ကာလတရားဟာ ကိုယ်တို့ကို ချောက်ချားစေနိုင်သလောက် ဒီအဖြစ်ဟာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်တောင် အံ့ဩရတဲ့ ဆန်းကြယ်မှုပဲ ဒီလိုမျိုး ကိုယ်ဟာ အဲဒီအခိုက်အတန့်ကစပြီး အရာရာကို အနှေးပြကွက်အနေနဲ့ပဲ မြင်တော့တာ ရေတွေအကုန် လွှမ်းသွားပြီးရင် ဒီကမ္ဘာမှာ ကိုယ်မပေးရသေးတဲ့ ပန်းပွင့်တွေပဲ တင်ကျန်ခဲ့မှာ ပိုင်ဉာဏ် 14th February, 2023
Read more

ကိုယ့်ဘဝကို ကိုယ့်ဘဝလို့ မထင်တော့တဲ့အခါ

အကယ်၍များ လမ်းမီးတိုင်အောက်ကလမ်းတွေ ကိုယ်တို့မျက်စိရှေ့မှာတင် ပျောက်ဆုံးသွားခဲ့မယ်ဆိုရင် ကိုယ်ဟာ ကိုယ့်ဘဝကို ကိုယ့်ဘဝလို့ မထင်တော့ပဲ မင်းဘဝလို့ အရင်ဘဝပေါင်းများစွာက မှတ်ယူလာခဲ့သလိုမျိုး ယူဆမိလာမယ် မင်းမပြောဖြစ်တဲ့ ဘာသာစကားဟာ ကိုယ့်အနာဂတ်ဘဝက ဘာသာစကားပဲ ကိုယ်ဟာ ခေါင်မိုးကိုစင်ပြီး ကိုယ့်ပေါ် တဖွားဖွားကျလာတဲ့ မိုးစက်မှုန်တွေကို မင်းအမှတ်နဲ့ ခပ်ဖွဖွနမ်းမယ် ကိုယ့်မျက်လုံးတွေအတွက်ပဲဆိုပြီး မင်းဝတ်လာတဲ့ အနက်ရောင် ချည်ထည်အင်္ကျီလေးကို မိုးဖွဲကျနေတဲ့ ပါရီမြို့လို ကိုယ်ငေးမယ် french press ကို ကိုယ်သောက်တိုင်းမှာ အပင်အိမ်လေးရဲ့ ခုံတန်းရှည်တစ်ခုကို သွားသတိရလာမယ် အဲဒီနေ့က မိုးပေါက်တွေ ကျလာတော့မှ ကိုယ် ဆိုင်ထဲ ပြေးဝင်လာခဲ့တာ ကိုယ့်မှတ်ဉာဏ်ထပ်ခိုးဆီ ပြေးတက်လာပြီး မင်းကို စာအုပ်ဗီရိုနောက်မှာ ရှာတွေ့ခဲ့တာ ဆိုတာကိုရောပေါ့ အကယ်၍များ ကိုယ်တို့ရဲ့ စုစုပေါင်း တိုင်းပြည်ချစ်စိတ်ဟာ မင်းအပေါ်ထားတဲ့ ကိုယ့်သံသရာလောက် မရှည်လျားနိုင်တဲ့အခါ ကိုယ်တို့အတူမျှသောက်ခဲ့တဲ့ မာလ်ဘိုရိုတစ်လိပ်ကို ဝေးခဲ့ပြီ ပန်းခရမ်းပြာရေဆိုပြီး ကိုယ်တအားလွမ်းလာမယ် ကိုယ့်ကော်ဖီခွက်ကို ကိုယ်တို့ရဲ့ ဒီစောက်တိုင်းပြည်အမှတ်နဲ့ နံရံဆီ အားကုန်လွှဲ...
Read more